harran

kokarca kokulu üzerlikler ellerinde sarı yeşil gözlü oğlan çocuğu nurten ve her kenti açan anahtarı -simsiyah- üç parça kırık bir tabut gibi ısınırken tozu burnumda tüten iki üç doğanın yuva bildiği kulelerin dibine gömüp çıkarıp lanetlerimi sürreel bir fayton yaklaşır alır iyiniyetli oryantalleri vali istemiş bir fotoğraf çekimi olur musunuz model fıssss kanat yırtıkları minik bir zümrüt kuşunun damlata damlata dehlize –yine kan- tüneli bol ve tam bin beş yüz tuğla ile serin bir mezar kılınan o uçsuz bucaksız hiçliğin sorusunu dikerken gözbebeklerim