sarmal

bu suda garip bir tad var.
içim serinlemiyor.
(terinle sarmaş dolaş uyuduğumuz her gecede; dönüp dönüp "ağlıyor musun sen!" deyişimde...)
köpekler geçiyor düşlerimden, bir bahçe, bir çürük, bir yara gözüm gibi sevdiğim.
sırtım, içinde boya akan bir vadi.
bir odadayım. penceresi göğsüm, bembeyaz bir duvara sürtünürüm.
damla damla izindeyim. sarmalı büyür dansımın, köpürür terimden tahtalar.
gece fısıldar meramını, ona döner, bırakırım en dolu boşluğa gebe...

susadığım yarayı hançer dilimle açar, bir metali içerim.

25/04/02