Cuma

kahta ve dağ

kıvrak sür bekle dinle katıl zarif ol akşamın dibine sür ve anlat biz allahı severiz onlar korkar bir süryani gizeminin özünde halay çekenlerin izini bırakıp düşeni bırakıp yokolacağa bakıp bilip neredeyse her şeyi sür her tanrının yüzü biz olan yontusu yakarken elimizi ve inanamazken zamanı mekanı taşı toprağı böylesi kullanan bir dili çoktan unutmuşluğumuzla tırmana tırmana ayrı tutarak bedenlerimizi birbirimizden özellikle ürkermiş gibi oyunu sır cümleyi ağu kılan bir boşlukta sür

Hiç yorum yok: